Montaż w warstwie ocieplenia – jak zamocować okno?
Montaż okna w warstwie ocieplenia dobrze wpisuje się w wyzwania stojące przed współczesnym budownictwem –pozwala na ograniczenie mostków termicznych i zmniejszenie strat energii cieplnej. To jednak technologia wymagająca pod względem technicznym, gdyż niezbędne jest zapewnienie konstrukcji stabilności oraz jej trwałe zamocowanie mechaniczne. Jakie rozwiązania się tu sprawdzą?
Prawidłowo wykonany montaż w warstwie ocieplenia eliminuje mostki liniowe na styku mur-ościeżnica, a zainstalowane w ten sposób okno prezentuje się również estetycznie pod względem wizualnym – ramy nie są osadzone głęboko, zaś ich powierzchnia tworzy naturalne przedłużenie otaczającej ściany. Użytkownicy obiektu zyskują także do dyspozycji dodatkową przestrzeń na parapecie wewnętrznym. Zamontowana niejako na zewnątrz budynku stolarka okienna, często wyposażona w duże przeszklenia oraz energooszczędne, lecz ciężkie potrójne pakiety szybowe, wymaga odpowiedniego podparcia i przymocowania do muru. Jak zapewnić stabilność konstrukcji?
Montaż krok po kroku
Do zamocowania okna przy montażu w warstwie ocieplenia używa się konsol, kotew lub też specjalnych profili, które tworzą wokół stolarki szczelne obramowanie, „otulają” ją i stanowią naturalne przedłużenie ościeża. To ostatnie rozwiązanie zyskuje na popularności, gdyż umożliwia sprawne przeprowadzenie prac oraz ograniczenie ilości elementów, które mogą przewodzić ciepło. Kluczowe jest prawidłowe, staranne wykonanie poszczególnych etapów inwestycji.
W przypadku wykorzystania systemu profili (wykonanych zazwyczaj z EPS lub kompozytu PUR), po oczyszczeniu i zagruntowaniu podłoża, najpierw docina się je na odpowiedni wymiar i przymocowuje do muru za pomocą kleju. Następnie niezbędne jest mocowanie mechanicznie, z zastosowaniem dopasowanych łączników: śrub lub wkrętów, przez wcześniej przygotowanie w profilach otwory. Jeśli jest to konieczne, uszczelnia się połączenie utworzonej w ten sposób ramy nośnej z murem.
Kolejny etap prac to wstawienie okna i jego wypoziomowanie. W zależności od przyjętej techniki montażu, w celu przeniesienia na mur konstrukcyjny ciężaru stolarki oraz obciążeń wynikających z jej użytkowania, stosuje się listwy podokienne, systemy klocków podporowych, podwaliny, specjalne poszerzenia lub też „ciepłe parapety”. Po ustawieniu okna mocuje się je mechanicznie za pomocą dedykowanych łączników, co pozwala na przeniesienie obciążeń powstających na skutek działania wiatru. Następny krok stanowi uszczelnienie połączenia stolarka-mur – wykonanie warstwy termoizolacyjnej i wypełnienie szczelin dylatacyjnych z zastosowaniem piany montażowej oraz jej zabezpieczenie przed zawilgoceniem przy użyciu taśmy paroszczelnej i paroprzepuszczalnej. Ostatnim etapem jest zamocowanie skrzydeł okiennych i sprawdzenie, czy działają one prawidłowo.
Wkręt wkrętowi nierówny
Można powiedzieć, że dobrze zainstalowane w warstwie ocieplenia okno stanowi przedłużenie izolacji termicznej. Przy pracach montażowych ważne są nie tylko parametry samej stolarki i materiałów tworzących wokół niej ciepłą ramę, lecz także dobre dopasowanie łączników mechanicznych, dzięki którym konstrukcja jest stabilna i dobrze przenosi wszystkie obciążenia. Niewłaściwy dobór mocowań może zniweczyć cały wysiłek włożony w montaż, prowadzić do strat energii cieplnej, zawilgocenia, pękania muru, a w skrajnych sytuacjach nawet uszkodzenia samego okna. Konsekwencje nietrudno sobie wyobrazić – w takim przypadku wykonanie prac naprawczych będzie skomplikowane, czasochłonne i związane z dużymi kosztami oraz koniecznością zdemontowania stolarki okiennej.
Jakie rozwiązania sprawdzą się zatem do mocowania? Powinny być one przede wszystkim dopasowane do techniki montażowej i materiału, z którego zbudowane jest podłoże. – Gdy okno wysunięte jest poza lico muru przy pomocy specjalnych blach, łączników lub prowadnic dostarczanych przez producenta, rekomendowany jest montaż dwu lub wielopunktowy do wnęki okiennej, z zastosowaniem kołków rozporowych ramowych z wkrętem z łbem stożkowym – doradza Artur Michalak, Product Manager firmy Klimas Wkręt-met, Partnera kampanii „WYMIANA STOLARKI + DOBRY MONTAŻ”. Przykładem takiego produktu są kołki KPS-FAST-S z oferty Klimas Wkręt-met. Zapewniają one szybkie i pewne mocowanie, a zakres długości wynosi 80-300 mm. Przy montażu w warstwie ocieplenia, przy użyciu dedykowanego systemu zalecana jest zaś instalacja wielopunktowa z wykorzystaniem kołków rozporowych ramowych z wkrętem z łbem sześciokątnym, np. KPS-FAST-S lub KPR-FAST-K (zakres długości łączników to również 80-300 mm).
Oprócz jakości łączników, kluczowe jest także dobranie ich niezbędnej ilości oraz odpowiednie usytuowanie. Najlepiej kierować się tu wytycznymi wynikającymi z instrukcji montażu danego okna. W przypadku systemów składających się z profili, poszczególne elementy często mają już fabrycznie umiejscowione otwory, w których najpierw należy przewiercić mur, a potem umieścić kołek wraz z wkrętem, co ułatwia pracę wykonawcy. Z dobrymi akcesoriami dobrze się pracuje – wyroby renomowanych, sprawdzonych na rynku producentów to gwarancja stabilnego zamocowania okna zgodnie z wymaganiami.
***
Materiał zrealizowany w ramach kampanii „WYMIANA STOLARKI + DOBRY MONTAŻ” dla Partnera Strategicznego akcji – marki Klimas Wkręt-met.
